خبرنامه

همانطور که عدم اطمینان وفادار است، به نظر می‌رسد که همه طرفین مناقشه تمایل دارند تا فعالیت‌های نظامی را به امید وادار کردن رقبا به مذاکره بر روی شرایط قابل‌قبول‌تر ، تشدید کنند . چالش اصلی این است که آن‌ها را وادار به صحبت کنیم .

بعید است مذاکرات صلح بدون حضور آمریکا ( حمایت از مشارکت بین‌المللی ) آغاز شود و بدون رهبری طالبان انعطاف بیشتری نشان دهد .

تردید واشنگتن در مورد اهداف طالبان ، بی‌میلی آن برای مشارکت مستقیم با آن‌ها و ترس از انجام این کار باعث تضعیف دولت افغانستان در کابل قابل‌درک است .

دولت‌های افغانستان به دولت‌های خارجی اعتراض می‌کنند که با طالبان گفتگو می‌کنند و یا با طالبان هم‌کاری می‌کنند و تلاش کرده‌اند تا چنین تلاش‌هایی را مسدود کنند . اگر ایالات‌متحده با طالبان صحبت کند ، احتمالا ً با دولت افغانستان مشورت خواهد کرد .

اما ادعاهای ایالات‌متحده مبنی بر اینکه این حزب، یک حزب نیست ، در مواجهه با دخالت نظامی آن ، یک حزب نیست . نقش مرکزی ایالات‌متحده در جنگ ایفا می‌کند ، که رئیس‌جمهور غنی خود آن را تصدیق می‌کند، به این معنی است که دولت ترامپ باید نقش مهمی در مذاکرات ایفا کند .

ایالات‌متحده باید مساله عقب‌نشینی سربازان را بر روی میز مطرح کند . این شرکت شامل تعهد به کناره‌گیری از نیروها نخواهد بود - جدول زمانی و جزئیات عقب‌نشینی نیروها باید به عنوان بخشی از یک توافق سیاسی ، نه قبلا ً، و نه در انزوا به توافق برسند . طالبان باید بپذیرند که بحث‌هایی که از خروج سربازان خارجی انجام می‌شود در کنار بحث‌هایی که شامل دولت افغانستان در مورد جنبه‌های دیگر معامله می‌شود رخ می‌دهد .

و زمانی که یک توافق وجود دارد ، برای طالبان قابل‌تصور نیست که برخی از حضور آمریکا را بپذیرند یا از کمک در مهار گروه‌های منشعب شده از شورشیان و ستیزه جویان دولت اسلامی که روند صلح را رد می‌کنند ، خودداری کنند . در بخش خصوصی ، رهبران طالبان پیشنهاد کرده‌اند که ممکن است برای کمک به تثبیت اقتصادی و سیاسی کشور به حمایت بین‌المللی نیاز داشته باشند .

خبرنامه هفتگی خود را دریافت کنید و هرگز یک Op را از دست ندهید .

فیلم‌های مستند کوتاه نامزد دریافت جایزه اسکار را از سراسر جهان که برای شما ساخته‌شده ، تماشا کنید .

گفتگوها در میان احزاب افغانستان تنها شروع یک فرآیند طولانی و دشوار به سوی یک توافق سیاسی است . منافع و مخاطرات منطقه‌ای و دیگر بازیگران بین‌المللی باید مورد توجه قرار گیرد . پاکستان که مدت‌ها رهبری طالبان را پناه داده‌است احتمالا ً مجبور خواهد بود به مذاکرات اولیه تن دهد و از نفوذ خود بر رهبری طالبان برای پیوستن به چنین گفتگوهایی استفاده کند .

هر چه نظم دقیق و شکل مذاکرات اتخاذ شود ، ایالات‌متحده و طالبان نیاز به کار در پیرامون بلوک اصلی دارند : بی‌میلی طالبان برای صحبت با دولت افغانستان و عدم تمایل آمریکا به رسمیت شناختن خود به عنوان یک گروه تعارض و مساله عقب‌نشینی نیروها بر روی میز . بدون سازش با هر دو طرف ، دیدن شروع مکالمه معنی‌دار سخت است .

در میان طالبان ، همانند دولت ، عناصری هستند که بر این باورند که اگر حمایت خارجی خود را حفظ کنند ، آن‌ها می‌توانند به صورت نظامی برنده شوند. با این وجود اکثریت رهبران ارشد طالبان تایید می‌کنند که چنین پیروزی نظامی غیرممکن است . بیشتر آن‌ها می‌دانند که هر دولتی که از یک فرآیند صلح پدیدار می‌شود نتوانست امارت اسلامی را بازسازی کند .

به گفته مسئولان ، این دو نقطه آخر مدت‌ها است که با مقاومت مقامات طالبان مقاومت کرده‌اند و هنوز هم ممکن است با این روند مشکل ایجاد کنند . هیات نمایندگی طالبان در قطر گفت که آن‌ها باید برای بحث درباره آن جزئیات با رهبری خود به بحث بپردازند .

مقامات آمریکایی و افغان گفتند که اما این توافقنامه در اصل برای بحث در مورد آن‌ها در همه جا به عنوان یک پیشرفت پس از سال‌ها تلاش‌های ناموفق دیده شده‌است .

منبع سایت سربازی