نحو

 

من فکر می‌کنم او می‌تواند استدلال کند که حداکثر آمادگی نظامی یک بازدارنده است، اما شمارش ناوه‌ای هواپیمابر واقعا باعث توقف جهادگرایان می‌شود؟ جنگ‌هایی که ما در حال جنگ هستیم، آن‌هایی نیستند که سنتی نیستند، و آن‌ها به نوع دیپلماسی و کمک‌های خارجی وابسته هستند که ترامپ نام خود را کوتاه می‌کند. اما پس از آن قدرت نرم بازتاب یا دود کردن خود را به شیوه‌ای که تجهیزات مبارزه جدید انجام می‌دهد، ایجاد نمی‌کند.

 

رویکرد او تحریک‌کننده و مخالف است. او هم متحد و هم پیمانان بد دهان را به شکلی سرزنش می‌کند که تهدید می‌کند آن‌ها را کنار می‌زند، در حالی که وعده یک سد در امتداد مرز جنوبی آمریکا و ارتقای زرادخانه هسته‌ای ما را می‌دهد.

 

او می‌گوید که ما می‌توانیم و به تنهایی آن را رها کنیم، و در حالی که این نگرش ممکن است از نظر احساسی برای بسیاری از آمریکایی‌ها راضی‌کننده باشد، به هیچ وجه برای ایمن نگه داشتن ما وجود ندارد.

 

من فکر می‌کنم که این از نظر احساسی برای ترامپ بیش از همه رضایت‌بخش است. او مصمم است که خود را به عنوان یک شکل از نسبت‌های حماسی به کار بیاندازد و باید همه چیز را در اطراف خودش به اندازه خودش اندازه بگیرد.

 

او گفت: "در سال ۲۰۱۶ زمین زیر پای ما تغییر کرد و ادامه داد" در سال ۲۰۱۶ زمین زیر پای ما تغییر کرد."

 

و از این رو میل او برای حمله به نیروهای مسلح ما. ارتش یکی از آینه‌های متعدد او است. اگر عضله بیشتری داشته باشد، همین طور است.

فشار دادن به ارتش میانمار

هیات تحریریه

۱۸ سپتامبر ۲۰۱۷

 

یک سال پیش، هنگامی که رئیس‌جمهور باراک اوباما اعلام کرد، با توجه به پیشرفت میانمار در مورد دموکراسی، ایالات‌متحده در حال حذف تحریم‌های باقی مانده بر روی ارتش میانمار است، آن‌ها گفتند که انتقال دموکراتیک کشور ناتمام بود، آن‌ها گفتند، ارتش قدرت زیادی را حفظ کرده و سابقه آن در زمینه حقوق بشر غم‌انگیز بود.

 

Rohingya پناهنده در طرف بنگلادش رودخانه Naf میانمار را بعد از عبور از نزدیک Palong Khali در بنگلادش، از بنگلادش جدا کردند.

اعتبار

آدام دین برای نیویورک‌تایمز

 

 

تصویر

Rohingya پناهنده در طرف مقابل رود Naf میانمار را بعد از عبور از نزدیک Palong Khali، Bangladesh.Cred itAdam برای نیویورک‌تایمز، از بنگلادش جدا کردند.

اکنون به نحو اسف باری واضح است که این نگرانی‌ها به خوبی تاسیس شده‌است. سرکوب وحشیانه ارتش میانمار در برابر اقلیت Rohingya مسلمان در ایالت Rakhine باعث شده‌است تا حداقل ۴۰۰،۰۰۰ نفر در چند هفته گذشته به بنگلادش فرار کنند. در روز ۱۱ سپتامبر، رئیس حقوق بشر سازمان ملل، زید Ra، میانمار را متهم به انجام "یک نمونه درسی از پاک‌سازی قومی" علیه the کرد.

 

مقصر زیادی در رهبر میانمار، فعال دموکراسی و برنده جایزه صلح نوبل، "آنگ سان سو کی"، وجود دارد. این امر توجیه شده‌است: به جای محکوم کردن سرکوب نظامی، او شکایت کرده‌است که گزارش‌ها پاک‌سازی قومی "کوه یخی بسیار زیادی از اطلاعات نادرست" هستند، با این حال خانم آنگ سان سو کی، هیچ کنترل مستقیمی بر ارتش ندارد. فردی که مسئول پاک‌سازی قومی of است و قدرت متوقف‌کردن آن را دارد، ژنرال مین Aung Hlaing، فرمانده‌کل است.

 

روز دوشنبه، کاخ سفید بیانیه‌ای در مورد "جابجایی عظیم و victimization" مردم در ایالت Rakhine صادر کرد و از مقامات میانمار برای "احترام به قانون، توقف خشونت" و قرار دادن توصیه‌های کمیسیون به ریاست دبیر کل سازمان ملل متحد، کوفی عنان، خواست تا دلایل ریشه‌ای مشکلات Rohingya از جمله انکار شهروندی برای آن‌ها را مطرح کند. روز سه‌شنبه، پارلمان اروپا قطعنامه محکومیت این وضعیت را تصویب کرد و روز چهارشنبه، شورای امنیت سازمان ملل خواستار "گام‌های فوری برای پایان دادن به خشونت در Rakhine" شد.

منبع سایت سربازی